Peter Dedecker

60.000 betogers trokken dinsdag door Brussel, met in hun kielzog een aantal door de vakbonden opgehitste heethoofden die een spoor van geweld en vernieling nalaatten en zelfs een politiecommissaris half dood in het ziekenhuis sloegen. Beelden van geweld en mensen met bebloed aangezicht gingen de wereld rond. Geen enkele imagocampagne kan daar iets aan verhelpen. Ik vroeg me in de Kamer af: waarom betoogt men, waarom organiseert men staking na staking?

Vrijdagavond. Na de herdenkingsmars Ihsane Jarfi (het eerste bekende Belgische dodelijk slachtoffer van homohaat) drink ik nog een pint in De Abt. Een oudere man herkent me en komt op me af met een vriendelijke vraag. “Waarom is de N-VA zo tegen het middenveld, tegen de vakbonden? En waarom zijn jullie zo rechts-liberaal en asociaal geworden?”

De Kamer debatteerde vandaag over de oproep van enkele captains of industry in een open brief en in het Journaal voor meer doortastendheid. Terwijl deze bedrijfsleiders in de vorige legislatuur verketterd werden, waren ze vandaag aanleiding voor dezelfde fracties om op de kar te springen. Ik sloot me in het parlement uiteraard aan bij de vraag naar doortastend optreden waarbij we erkennen dat de middelen niet onbeperkt zijn en de overheid niet meer alles kan. Met belastinggeld moeten we zuinig omspringen en efficiënter werken.

Vandaag besprak de Kamercommissie Financiën en Begroting het Nationaal Hervormingsprogramma 2016. Het zet de bakens voor de toekomst uit, zet het land economisch terug op de rails en biedt een antwoord op de uitdagingen van de toekomst. Het is een antwoord op de vereisten van de Europese Commissie en Europese Raad, maar belangrijker, het is de kern van waar een sociaal-economische herstelregering, een hervormingsregering voor staat. Helaas zijn er geen camera's aanwezig, en ook geen collega's van de groene fractie, wat best jammer is voor zo'n belangrijk onderwerp. Blijkbaar was het makkelijker om vorige week wat show te verkopen dan nu dieper op de inhoud in te gaan. Ik doe dat bij deze zeer graag en parafraseer hieronder mijn tussenkomst, want de resultaten mogen gezien worden.

Vandaag keurde de commissie Bedrijfsleven mijn wetsvoorstel goed dat het mogelijk maakt voor ondernemingen om een Engelstalig uittreksel op te vragen bij de KBO (Kruispuntbank van Ondernemingen). Dit betekent een stevige administratieve vereenvoudiging voor onze kmo’s om in het buitenland mee te dingen naar opdrachten.

"ACW wil (een beetje) meebetalen aan Arco," kopt Het Nieuwsblad de dag voor Rerum Novarum. Op zich is dat al een stevige koerswijziging: elke lezersbrief van gedupeerden aan het ACW-blaadje Visie werd tot nu toe steevast beantwoord met "wij nemen onze verantwoordelijkheid en dringen daarom aan bij de overheid op een staatswaarborg". Met andere woorden: "wij proberen de factuur naar de belastingbetaler te schuiven". Daar komt nu verandering in, na eerdere afspraken in het regeerakkoord en de oproep van Johan Van Overtveldt.

In de Kamer mengde ik me in het debat over de gepubliceerde lentevooruitzichten van de Europese Commissie. Deze bevestigt dat met deze regering de overheidsuitgaven en de belastingen dalen en er opnieuw private jobcreatie is, met een stevige daling van de werkloosheid. Desondanks blijft de begroting een stevige uitdaging, mede door de tegenvallende economische groei die nog eens negatief bijgesteld werd naar aanleiding van de terroristische aanslagen. Iets wat door Kristof Calvo (Groen) ontkend werd en waarop ik hem stevig van antwoord diende.

Gisteren, op 1 mei, hadden we met N-VA Gent een geslaagd aperitiefgesprek met mijn collega Zuhal Demir. Een gesprek dat evenwel doorging onder het toeziend oog van zwaarbewapende politiemensen voor de ingang van de zaal en met een afsluiter in mineur.

"Schepen Watteeuw niet langer welkom in alle handelszaken" titelt HLN naar aanleiding van een actie van enkele handelaars die met een affiche protesteren tegen het Gentse circulatieplan. Een ludieke actie waarover SP.a, Groen en Open vld niet over te spreken zijn waarin grote woorden als "discriminatie!" niet geschuwd worden. Als N-VA beslisten we om deze overtrokken reactie niet te ondertekenen. Wie kaatst, kan de bal verwachten. Onze reactie vind je hieronder en op de website.

Een organisatie die ontstaat uit onbaatzuchtig engagement van mensen die het beste van zichzelf geven voor hun medemens, maar gaandeweg vervelt tot een verhaal van zelfbediening dankzij een lange politieke arm: het klinkt me bekend in de oren. Ook in Gent dreigt zo'n verhaal te ontstaan, waarbij de vzw Lab van Troje dankzij de politieke vrienden met belastinggeld betaald wordt om een opdracht uit te schrijven, betaald wordt om die opdracht uit te voeren, betaald wordt om die te evalueren,... En waarbij men oplossingen voor moegetergde handelaars probeert te bedenken niet door een aanbesteding voor een nieuwe innovatieve klantgerichte dienst te lanceren, maar een politiek-ideologische vzw extra te subsidiëren. Lees meer erover op de website van Siegfried.

En inderdaad, mocht dat door de huidige Vlaamse of federale regering gebeuren, de pers stond er dagenlang vol van en de twittervingers van de linkse vrienden zouden niet snel genoeg zijn. In Gent is dat anders...