Peter Dedecker

Tijdens de regeringsonderhandelingen participeerde ik in een aantal werkgroepen, en mocht ik ook een paar keer aanschuiven aan de plenaire onderhandelingstafel. Een van de zaken waar ik toen op hamerde en ook in het regeerakkoord kon laten opnemen, is deze week realiteit geworden: de uitbreiding van de octrooiaftrek naar inkomsten uit softwarelicenties. Een grote stap vooruit voor onze ICT-sector, onze software-ontwikkelaars en vele innovatieve start-ups en scale-ups in Gent en Vlaanderen.

Vandaag, tijdens de laatste bijeenkomst van het parlement voor dit jaar, werd ik nog even bij Linda van Villa Politica geroepen voor een hartig woordje over Arco.

Toen haar Middenkredietkas decennia geleden op de fles ging, wipte de Boerenbond de beleidsverantwoordelijke uit het bestuur. En werden de spaarders vergoed, met inbreng van de Boerenbond. Ook omdat de regering toen het been stijf hield. Waarom volgt het ACW dat voorbeeld niet?

In De Afspraak van 27 oktober stelde Rik Torfs dat Paul Magnette net als Marine Le Pen een verhaal van herverdeling combineert met een verhaal van anti-globalisatie en een anti-Europese houding. Geen onterechte stelling. Hij kon echter meteen op de banbliksems rekenen van “opiniërend hoofdredacteur” van De Morgen, Bart Eeckhout. Banbliksems die helemaal achterwege bleven toen Kristof Calvo tijdens het druk bekeken debat over de regeerverklaring van op het spreekgestoelte in het parlement zonder enige schroom premier Michel verweet “samen te werken met N‑VA’ers, die haat en onverdraagzaamheid prediken zoals Orban, Wilders, Le Pen en Trump”. Toch een zeer vreemd uitblijven van enige veroordelende reactie van dezelfde mediafiguren over deze compleet van de pot gerukte uitspraken van iemand op z’n moreel verheven toren. En los van het feit dat Calvo zelf in z’n geliefde Mechelen in een coalitie met diezelfde verfoeide N-VA’ers zit, is hij toch wel de laatste die op die manier enig recht van spreken heeft.

Een geraamd gat in de begroting van 4 miljard, dat is bijzonder ernstig, en we gaan dat oplossen. Het valt dan ook te betreuren dat de oppositie het debat niet op een ernstige manier voert. Als het planbureau haar groeivooruitzichten wijzigt na een Brexit, dan is volgens de oppositie alle miserie in de wereld de schuld van één minister: Johan Van Overtveldt. Bekijk hieronder het debat dat ik in Terzake hierover voerde.

Deze week lanceerde ik een resolutie die de vrijmaking van onze brievenmarkt moet voltooien. Doel is om het de facto monopolie van bpost in te ruilen voor concurrentie, met alle commerciële voordelen van dien. In een terecht kritische doorlichting maakt redacteur Roeland Byl enkele denkfouten. Daar wil ik hem graag van verlossen.

Het wordt tijd om de postmarkt echt te liberaliseren. Als er een einde komt aan het monopolie van bpost, wordt de markt competitiever, de dienstverlening vlotter en zakken de kosten voor de gebruiker en de belastingbetaler. Ik heb dan ook een resolutie klaar voor die liberalisering van de brievenmarkt.

Opmerkelijk. Dat is het minste wat je kan zeggen van de videoboodschap die burgemeester Daniël Termont gisteren kort voor het sluiten van de krantenredacties de wereld in stuurde. Hij schreeuwt zijn onschuld uit in het Optima-verhaal. “Ik heb geen rekeningen of mandaten bij Optima,” zegt hij. Ik geloof hem.

Het faillissement van Optima verhit de gemoederen. Het is (opnieuw) een verhaal van schaamteloze graaicultuur door toplui. Ik ging er vandaag over in debat met collega Peter Vanvelthoven (SP.a) in De Zevende Dag en probeerde een antwoord te geven op de vragen hoe het zo ver is kunnen komen, of de toezichthouder z'n werk gedaan heeft, en hoe ver de politieke tentakels van de bank reikten.

Hoe meer we te weten komen over Optima, hoe erger het wordt. Wat eerst een Icarusverhaal leek te zijn, waarbij hoogmoed tot de val leidde, is meer en meer een verhaal van pure zelfbediening door bepaalde aandeelhouders en bestuurders, met vragen over de rol van de toezichthouders. Ik kaartte de kwestie aan in het Parlement en het VRT Journaal.